Ο περιορισμός των απωλειών σε προϊόν, εκτός από την εξοικονόμηση που επιφέρει στην επιχείρηση λόγω της αξίας του ίδιου του προϊόντος, μειώνει και το κόστος επεξεργασίας των αποβλήτων. Οι απώλειες σε προϊόν μπορεί να προέρχονται από:
Προϊόν που έχει παραμείνει σε δεξαμενές και σωληνώσεις και δεν ανακτάται,
Διαρροές σε συνδέσεις,
Υπερχείλιση δοχείων και δεξαμενών,
Προϊόν που χάνεται στους χώρους της παραγωγής κατά τον χειρισμό ή τη μεταφορά.
Εκτός προδιαγραφών προϊόν που παράγεται στο ξεκίνημα ή στο σταμάτημα της παραγωγικής διαδικασίας ή μετά από λειτουργική ανωμαλία.

Υπάρχουν δύο βασικές τεχνολογίες που μπορούν να εφαρμοστούν προκειμένου να ανακτηθεί πολύτιμο προϊόν ενώ ταυτόχρονα μειωθεί η κατανάλωση του νερού. Η πρώτη από τις τεχνολογίες αυτές περιλαμβάνουν τον καθαρισμό των σωληνώσεων με πλαστικά γουρουνάκια (pigging). Το σύστημα χρησιμοποιεί ένα έμβολο ή σφαίρα (γουρουνάκι) που εισέρχεται μέσα στον σωλήνα και πιέζεται είτε από το προϊόν είτε από κάποιο άλλο προωθητικό υγρό ή αέριο. Με τον τρόπο αυτό τα προϊόντα που βρίσκονται σε ρευστή κατάσταση (π.χ. γάλα, σάλτσες, χυμοί κλπ.) μπορούν να ανακτηθούν ενώ ταυτόχρονα εξοικονομείται νερό που θα απαιτούνταν για τον καθαρισμό των σωληνώσεων. Ακόμη ο καθαρισμός των σωληνώσεων με σύστημα pigging είναι ταχύτερος από ότι με νερό.

Η άλλη τεχνολογία ανάκτησης προϊόντος περιλαμβάνει το διαχωρισμό του προϊόντος με χρήση μεμβράνης για την ανάκτηση του νερού. Το υλικό των μεμβρανών καθορίζει σε σημαντικό βαθμό το κόστος της. Οι κεραμικές μεμβράνες είναι ακριβότερες από τις μεμβράνες πολυμερών. Το λειτουργικό κόστος εξαρτάται από τον αναμενόμενο χρόνο ζωής της μεμβράνης, το κόστος της ενέργειας για την διατήρηση της υδροστατικής πίεσης και της παροχής του συστήματος, καθώς επίσης και από ειδικούς παράγοντες που σχετίζονται με τον χώρο εγκατάστασης.