Η ζήτηση σημαντικών ποσοτήτων νερού αποτελεί κύριο χαρακτηριστικό της βιομηχανίας τροφίμων. Η εξοικονόμησή παραμένει βασικός στόχος πολλών επιχειρήσεων, όμως οι απαιτήσεις υγιεινής του τελικού προϊόντος περιορίζουν τη χρήση μεγάλης ποσότητας ανακυκλωμένου νερού. Για το λόγο αυτό οποιαδήποτε αλλαγή στα κυκλώματα νερού θα πρέπει να λαμβάνει πρωτίστως υπόψη θέματα υγιεινής, καθώς επίσης και τις προδιαγραφές που υπαγορεύουν τόσο οι κατασκευαστές εξοπλισμού όσο και η ποιότητα των τελικών προϊόντων.
Πρέπει να τονιστεί ότι η ορθολογική διαχείριση του νερού μπορεί να οδηγήσει την επιχείρηση σε εξοικονόμηση νερού σε ποσοστό 20 – 40%.
Προκειμένου να γίνει εξοικονόμηση του νερού θα πρέπει αρχικά να καταγραφούν αναλυτικά οι χρήσεις νερού, κάνοντας χρήση μετρητικών οργάνων και τεχνικών ποσοτικοποίησης της κατανάλωσης νερού.
Στη συνέχεια πρέπει να αναλυθούν τα αποτελέσματα και να τεθούν στόχοι για την εξοικονόμηση νερού σε κάθε περιοχή της μονάδας, λαμβάνοντας υπόψη και το μέγιστο του προϋπολογισμού που μπορεί να διατεθεί. Κατά τη διάρκεια υλοποίησης του προγράμματος εξοικονόμησης πρέπει να υπάρχει διαρκής έλεγχος και καταγραφή των επιπτώσεων που έχει η εξοικονόμηση αυτή στο τελικό προϊόν.
Για την εξοικονόμηση του νερού μπορούν να εφαρμοστούν από απλές πρακτικές, όπως η άμεση επισκευή σε όσες βρύσες στάζουν ή ο τακτικός έλεγχος του συστήματος ύδρευσης της εγκατάστασης για διαρροές, κ.ά., έως τη χρήση κατάλληλου εξοπλισμού εξοικονόμησης νερού όπως η εγκατάσταση πλήρως αυτοματοποιημένων συστημάτων επιτόπιου χημικού καθαρισμού CIP (Clean In Place).
Εξίσου αποτελεσματικός τρόπος εξοικονόμησης νερού είναι η ανακύκλωσή του. Έτσι, νερό χαμηλής ποιότητας μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί για την έκπλυση λιγότερο ευαίσθητων περιοχών της μονάδας ή θερμό νερό που προκύπτει από την ψύξη μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέσο καθαρισμού. Ακόμη το νερό αποπάγωσης των σηράγγων κατάψυξης μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο κύκλωμα ψυκτικού νερού.
Τέλος, εξοικονόμηση νερού μπορεί να γίνει με τη χρήση κατάλληλης αυτόματης ρύθμισης των διεργασιών της παραγωγής.