Η ιδέα της ελαχιστοποίησης αποβλήτων προβλήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ΄80 από την Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (EPA, Environmental Protection Agency). Η ελαχιστοποίηση αποβλήτων περιλαμβάνει την μείωση των αποβλήτων στην πηγή η οποία μπορεί να επιτευχθεί μέσω τροποποίησης των πρώτων υλών, των διεργασιών και των προϊόντων, καθώς και με την εφαρμογή πρακτικών καλής λειτουργίας.

Η ανακύκλωση εκτός της μονάδας παραγωγής επίσης νοείται ως ελαχιστοποίηση αποβλήτων, κατέχει όμως μικρότερη προτεραιότητα συγκρινόμενη με τις προαναφερθείσες τεχνικές.

Επί του παρόντος, οι όροι «ελαχιστοποίηση αποβλήτων» και «πρόληψη της ρύπανσης» χρησιμοποιούνται εναλλακτικά. Η «πρόληψη της ρύπανσης» σημαίνει την αποφυγή παραγωγής αποβλήτων στην πηγή, ενώ ο όρος «ελαχιστοποίηση αποβλήτων» είναι γενικότερος και περιλαμβάνει επιπρόσθετα και την ανακύκλωση καθώς επίσης και άλλες τεχνικές μείωσης των αποβλήτων προτού οδηγηθούν για τελική επεξεργασία. Η ελαχιστοποίηση αποβλήτων καλύπτει όλες της περιοχές δραστηριοποίησης μίας επιχείρησης.

Η πρόληψη είναι προτιμότερη από την θεραπεία. Όσο πιο κοντά στην πηγή γίνεται η μείωση των αποβλήτων, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το κέρδος της επιχείρησης. Η διαχείριση των αποβλήτων θα πρέπει να γίνεται με την ακόλουθη ιεραρχία:
Πρόληψη: Βέλτιστη επιλογή
Ελάττωση
Επαναχρησιμοποίηση
Ανακύκλωση
Ανάκτηση
Επεξεργασία
Διάθεση: Τελευταία επιλογή

Προκειμένου η επιχείρηση να εφαρμόσει πρόγραμμα ελαχιστοποίησης αποβλήτων μπορεί να μεταβάλλει τις πρώτες ύλες, να τροποποιήσει τις διεργασίες, να εφαρμόσει πρακτικές καλής λειτουργίας, να αλλάξει προϊόν είτε να επαναχρησιμοποιήσει, να ανακυκλώσει και να επανακτήσει κάποια από τα απόβλητα και τα προϊόντα.